HI
.jpg)
Καλοκαιρι-2012
Πριν από 12 χρόνια
Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008
Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008
Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008
Tom Waits
Κείμενο - κριτική για το βιβλίο "Αθώος στα όνειρα σου" από το Λεωνίδα Αντωνόπουλο
Tο βιβλίο είναι σοφά δομημένο σε τρεις μεγάλες ενότητες, οι οποίες αντιστοιχούν στις τρεις περιόδους της καριέρας του και ταυτίζονται με τις δισκογραφικές εταιρίες στις οποίες κυκλοφόρησε τους δίσκους και τα τραγούδια του: την Asylum (1973-1981), την Island (1983-1993) και τώρα την Epitaph/Anti- (1999-...). Η ανθολόγηση του Marc Montandon είναι θαυμάσια και συχνά αναπάντεχη, όπως το ιδιόχειρο δελτίο τύπου για την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ του "The Heart of Saturday Night" (1974) επίτηδες αμετάφραστο ως ιδανική εισαγωγή στον ιδιοσυγκρασιακό λεκτικό κόσμο του, η απολαυστική καταγραφή-αναπαράσταση της τηλεοπτικής εμφάνισης του Tom Waits στο τηλεοπτικό "Don Lane Show" στο Channel 9 το 1979, οι συνομιλίες Elvis Costello-Tom Waits για το περιοδικό "Option" το 1989 και Jim Jarmusch-Tom Waits για το περιοδικό "Straight No Chaser" το 1992, τα εξαιρετικά άρθρα "Με τα λόγια του Γουέιτς" (Steve Parker, "The Weekender Australian", 2004) και "Παίξε κολασμένα" (Elizabeth Gilbert, "GQ", 2002).Η δε μεταφραστική δουλειά –δεν λέω απλώς "μετάφραση"- είναι υποδειγματική αφού οι έμπειροι και μερακλήδες Αλ.Καλοφωλιάς και Π.Τομαράς όχι απλώς ήταν εύστοχοι στις σημειώσεις-παραπομπές, ουκ ολίγες αλλά απολύτως απαραίτητες, που σε διευκολύνουν να παρακολουθήσεις τις απανωτές αποδράσεις του "Γουέτσιανού" λόγου, αλλά επιπλέον είχαν να αναμετρηθούν με την φοβιστική "ελευθερία" της απόδοσης των λέξεων, των λογοπαίγνιων και της σύνταξης που χρησιμοποιεί στον προφορικό λόγο του ο T.Waits (φύσει αδύνατο να περιορίσεις τη μεταφραστική αυθαιρεσία αν δεν μπορείς να ακούσεις τον τρόπο με τον οποίο πυροβολά την προσωπική του αργκό). Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακά... διαβαστερό. Στη φιλικότητα προς τον χρήστη-αναγνώστη συμβάλλουν οι μεταφράσεις των ποιημάτων του Ch.Bukowski από τη Σώτη Τριανταφύλλου και το χρονολόγιο, η φιλμογραφία και η κριτική (κανονικά, με αστεράκια...) παρουσίαση της δισκογραφίας του Tom Waits από τον Μ.Μηλάτο.Σπανίως στην πολύπαθη μουσική βιβλιογραφία, τη μεταφρασμένη στα ελληνικά, βλέπουμε μια τόσο παθιασμένη και αγαπησιάρικη εργασία, στην οποία γίνεται προσπάθεια όχι απλώς να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο αλλά να σκύψουν κάποιοι επαγγελματίες δημιουργικά πάνω σ' αυτό και να το σπρώξουν ένα βήμα πιο μπροστά. Και όψιμα κρίνοντας, εκ του αποτελέσματος δηλαδή, κάτι τέτοιο μοιάζει σχεδόν αυτονόητο όταν η πρώτη ύλη είναι ένα ανεξάντλητο έργο τέχνης, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, με άπειρες εισόδους αλλά ούτε μία έξοδο κινδύνου.
Tο βιβλίο είναι σοφά δομημένο σε τρεις μεγάλες ενότητες, οι οποίες αντιστοιχούν στις τρεις περιόδους της καριέρας του και ταυτίζονται με τις δισκογραφικές εταιρίες στις οποίες κυκλοφόρησε τους δίσκους και τα τραγούδια του: την Asylum (1973-1981), την Island (1983-1993) και τώρα την Epitaph/Anti- (1999-...). Η ανθολόγηση του Marc Montandon είναι θαυμάσια και συχνά αναπάντεχη, όπως το ιδιόχειρο δελτίο τύπου για την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ του "The Heart of Saturday Night" (1974) επίτηδες αμετάφραστο ως ιδανική εισαγωγή στον ιδιοσυγκρασιακό λεκτικό κόσμο του, η απολαυστική καταγραφή-αναπαράσταση της τηλεοπτικής εμφάνισης του Tom Waits στο τηλεοπτικό "Don Lane Show" στο Channel 9 το 1979, οι συνομιλίες Elvis Costello-Tom Waits για το περιοδικό "Option" το 1989 και Jim Jarmusch-Tom Waits για το περιοδικό "Straight No Chaser" το 1992, τα εξαιρετικά άρθρα "Με τα λόγια του Γουέιτς" (Steve Parker, "The Weekender Australian", 2004) και "Παίξε κολασμένα" (Elizabeth Gilbert, "GQ", 2002).Η δε μεταφραστική δουλειά –δεν λέω απλώς "μετάφραση"- είναι υποδειγματική αφού οι έμπειροι και μερακλήδες Αλ.Καλοφωλιάς και Π.Τομαράς όχι απλώς ήταν εύστοχοι στις σημειώσεις-παραπομπές, ουκ ολίγες αλλά απολύτως απαραίτητες, που σε διευκολύνουν να παρακολουθήσεις τις απανωτές αποδράσεις του "Γουέτσιανού" λόγου, αλλά επιπλέον είχαν να αναμετρηθούν με την φοβιστική "ελευθερία" της απόδοσης των λέξεων, των λογοπαίγνιων και της σύνταξης που χρησιμοποιεί στον προφορικό λόγο του ο T.Waits (φύσει αδύνατο να περιορίσεις τη μεταφραστική αυθαιρεσία αν δεν μπορείς να ακούσεις τον τρόπο με τον οποίο πυροβολά την προσωπική του αργκό). Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακά... διαβαστερό. Στη φιλικότητα προς τον χρήστη-αναγνώστη συμβάλλουν οι μεταφράσεις των ποιημάτων του Ch.Bukowski από τη Σώτη Τριανταφύλλου και το χρονολόγιο, η φιλμογραφία και η κριτική (κανονικά, με αστεράκια...) παρουσίαση της δισκογραφίας του Tom Waits από τον Μ.Μηλάτο.Σπανίως στην πολύπαθη μουσική βιβλιογραφία, τη μεταφρασμένη στα ελληνικά, βλέπουμε μια τόσο παθιασμένη και αγαπησιάρικη εργασία, στην οποία γίνεται προσπάθεια όχι απλώς να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο αλλά να σκύψουν κάποιοι επαγγελματίες δημιουργικά πάνω σ' αυτό και να το σπρώξουν ένα βήμα πιο μπροστά. Και όψιμα κρίνοντας, εκ του αποτελέσματος δηλαδή, κάτι τέτοιο μοιάζει σχεδόν αυτονόητο όταν η πρώτη ύλη είναι ένα ανεξάντλητο έργο τέχνης, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, με άπειρες εισόδους αλλά ούτε μία έξοδο κινδύνου.
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008
Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008
ΝΕΟ-TOP - Quality Music
ΝΕΟ
TOP-Quality Music
Τα καλύτερα κομμάτια του τελευταίο 3 μηνου έτσι όπως τα διαλέξαμε για σας κάθε μέρα 12-14,30 Ελληνικά και Ξένα
